DE HOND EN DE GITAAR

-  Ik lees alles wat los en vast zit.

-  Heb je De hond en de gitaar dan al gelezen?

-  Nee? Wat is dat?

-  Dat is de nieuwste roman van Javier Hernandes Riqueza. Meid, je weet niet wat je mist.

-  Vertel!

-  Er is dus een gitaar. Die staat in een kamer. Eenzaam. Blik op oneindig. Niemand die hem bespeelt. Hij is verdrietig.

-  Dan komt er een hond.

-  Nee, nee, eerst een flashback.

-  O ja.

-  We zien hoe hij met fijne gitaarbouwershanden is gebouwd. Erg ontroerend. De gitaarbouwer heeft de laatste snaar afgerond, en dan: plap, hartinfarct. De gitaar ziet zijn maker voor zijn ogen sterven. Hij kan niets doen.

-  Want hij is een gitaar.

-  Ogossie.

-  En dan komt die hond.

-  Eerst nog de hospita. De man wordt begraven, het huis is verlaten. Op een dag zet ze alle spullen op straat. Maar niet de gitaar. Ze wil het kamertje verhuren maar die week komt haar ex-partner ruzie maken en ze vergeet het kamertje.
-  Een eenzame gitaar dus.

-  Zo mooi symbolisch.

-  Op een dag werkt zich ineens een levend wezen door het raam. Het is een straathond, op zoek naar onderdak.

-  Zo intens!

-  Ze kruipen tegen elkaar aan om de eenzaamheid te bestrijden. En wat blijkt: ze zijn op elkaar gesteld. Maar de hond moet natuurlijk af en toe naar buiten voor zijn behoeften. Hij neemt de gitaar mee aan de snaren. Zo willen ze de wereld gaan zien, besluiten ze. Met een snaar over de borst hangt de gitaar als een rugzak op de rug van de hond. Ze komen een stad verder. In een parkje gaan ze liggen uitrusten, tegen elkaar aan.

-  Hartverscheurend!

-  Dan komt een postbode pauzeren in het park. Hij ziet de gitaar liggen, raapt hem op, tokkelt een beetje. Hij denkt: die is van mij. Hij neemt hem dus mee. De hond is ongerust: hoe kan hij zonder gitaar leven?

-  Je ziet het drama al aankomen.

-  De gitaar krijgt een nieuw leven bij de postbode. De hond loopt onrustig voor de voordeur, hoopt een glimp op te vangen van de gitaar. In het weekend speelt de postbode muziek voor zijn kinderen. Maar doordeweeks is hij somber, en drinkt hij veel. En vervolgens blijkt waarom. Hij heeft kanker en verzwijgt dat voor iedereen. 

-  O zo tragisch.

-  Ja, en de hond ligt lusteloos net buiten het huis op straat.

-  En dan komt de scene in het steegje. 

-  Nee, eerst nog de ontsnapping.

-  O ja. 

-  Op een dag staat het raam open en ligt de gitaar dichtbij het raam. De hond aarzelt niet, grijpt de gitaar bij zijn snaren en rent ermee weg. De postbode is te dronken om het op te merken.

-  En dan het drama in het steegje.

-  Eerst de scene met de agent.

-  O ja.

-  Ze lopen dus over straat. Een agent wil de wilde hond oppakken, en die kan bijna niet ontsnappen, en laat de gitaar uit zijn bek vallen. Maar de gitaar waagt zijn leven en laat de agent struikelen over een van zijn snaren.

-  Zo heldhaftig!

-  En wat gebeurt er dan?

-  Nou, de gitaar kan dan niet meer getransporteerd worden. Dus gaan ze in dat steegje wonen. Ze lijden honger en uiteindelijk sterven ze in elkaars armen.

-  Zo immens gevoelig!

-  Dat is het?

-  Ja, dat is het.

-  Hoeveel bladzijden is dit boek?

-  Ik geloof  850 bladzijden.

-  O, da's mooi, want ik lees eigenlijk geen dunne boeken, die zijn het meestal niet waard om je in te verliezen. 

-  Die poetische ontroering! Staat ie ook om bekend, die Hernandes, echt een goede schrijver.

-  Is het nog in de handel?

-  Absoluut, Je zal er geen spijt van krijgen. Hij heeft net op twitter gezegd dat zijn volgende boek volgend jaar uitkomt en De kikker en het spraakgebrek gaat heten. Ik ben zo benieuwd!

Mijn naam is Bas van der Zon. Ik schrijf literaire komedies. Mijn debuutverhaal Het antitoerismeboekje is als epub en als paperback te krijgen via Bol.com.